சுவாதி ஆழ்ந்த சிந்தனையில், பதறிய முகத்தோடு இருப்பதைக் கண்ட சிவராஜ் அவளின் தொடையில் கை வைத்தான்.

Search ” முடங்கிய கணவருடன் சுவாதியின் வாழ்க்கை “Search

சிவராஜ்: என்ன சுவாதி ஒரு மாதிரி இருக்க??

சுவாதி: அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல.

சிவராஜ்: உன் முகத்தை பார்த்தாலே தெரியுது நீ பதட்டமாய் இருக்கிற என்னாச்சு சொல்லு

சுவாதி பதில் ஏதும் கூறாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.

அப்போது சுப்பு அவர்கள் இருக்கும் இடத்தை நோக்கி வந்தான். சிவராஜ் அவனை அழைத்து, அவன் கையிலிருந்த கார் சாவியை வாங்கிக்கொண்டான்.

சிவராஜ்: சுப்பு நீ என்கூட டெல்லி வரணும்.

இதைக் கேட்ட சுவாதியின் மனதில் சந்தோஷம் உண்டானது இருந்தாலும் அவளுடைய ஆழ்மனதில் தன்னை ரசிக்கும் தன்னை விட வயதில் மிகச் சிறியவனாக இருக்கும் சுப்பு உடன் தனியாக இருக்கும் சந்தர்ப்பம் நழுவி போனது நினைத்து வருத்தப்பட்டது.

சிவராஜ் சொன்னதை கேட்டு சுப்புவிற்கு ஒரு சிறிய பதட்டம் உண்டானதுு.

சுப்பு: என்னங்க திடீர்னு

சிவராஜ்: அங்க எனக்கு உதவிக்கு நீ வேணும். அதனாலதான்.

சுப்பு: இல்லங்க டிரஸ் எடுக்கல…??

சிவராஜ்: அதனால என்ன இரண்டு புதுசா வாங்கிட்டா போச்சுு…இந்த ப்ளேட் டிக்கெட் புடி.

சுப்பு: அண்ணி நீ எப்படி தனியா வீட்டுக்கு போவாங்க…?

சிவராஜ்: தம்பி அத பத்தி நீ ஒன்னும் கவலைப்படாதே…!

அவன் என் பதிலை கேட்டு சுப்பு அமைதியானான்.

பின் அங்கிருந்த ஒருவனை அழைத்து அவனிடம் தன் கார் சாவியை கொடுத்து சுவாதியை வீட்டில் பத்திரமாக இறக்கி விடும்படி சொன்னான்.

சுவாதிக்கு சிவராஜ் தன் மேல் மிகுந்த அக்கறை காட்டுவது கண்டு மகிழ்ச்சி அடைந்தாள்.

தான் சொன்ன ஒரு வார்த்தைக்காக தான் சிவராஜ் சுப்புவை டெல்லிக்கு அழைத்துச் செல்கிறான் என்று நினைக்கும்போது சுவாதிக்கு பெருமையாக இருந்தது.

சுவாதி, சிவராஜ் இடமும், மந்திரி இடமும் விடைபெற்றுக்கொண்டு வீட்டை நோக்கி புறப்பட்டாள்.

சுவாதி சிவராஜ் வழி அனுப்பி வைத்துவிட்டு வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.

சிவராஜ் அனுப்பியவன் அவளை வீட்டில் பத்திரமாக இறக்கி விட்டு, காரை கேட்டுக்குள் நிறுத்திவிட்டு, சுவாதி இடமிருந்து விடைபெற்றுக்கொண்டு சென்றான்.

சுவாதி அவன் சென்றவுடன் வீட்டுக்குள் நுழைய முட்படும்போது, ஒரு உருவம் தன்னையே கவனித்துக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து திரும்பிப் பார்த்தாள்.

அங்கே ஒரு இளைஞன் நின்று கொண்டு, அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்தான்.

சிவராஜ் வீட்டின் முன் இவ்வளவு தைரியமாக ஒரு இளைஞன் நின்றுகொண்டு என்னை பார்த்து சிரிக்கிறான். எவ்வளவு தைரியம் அவனுக்கு….?

ஆனால் அவனை எங்கோ பார்த்தது போன்று உள்ளது என நினைத்துக்கொண்டே, அவனின் சிரிப்புக்கு எந்த எதிர்வினையும் ஆற்றாமல் சுவாதி வீட்டுக்குள் சென்றாள்்.

அங்கே சுவாதியின் வரவுக்காக காத்திருந்த ராம் சுவாதிடம்,

ராம்: என்ன சிவராஜை வழி அனுப்பிச்சு வந்துட்டியா..?

சுவாதி: ம்ம் என ஒரு வார்த்தையில் பதில் கூறிவிட்டு வேகமாக கிச்சனை நோக்கி நடந்தாள.

ராம்: சுவாதி உங்கிட்ட தான் பேசுறேன். ஒரு நிமிஷம் நில்லு…

சுவாதி திரும்பி அவனை பார்த்தாள்.

சுவாதி: சொல்லுங்க.

ராம்: உனக்கும் சிவராஜ் இடையில என்ன நடக்குது..?

சுவாதி ஒரு கணம் அதிர்ந்து போனால் பின் தாலிிி கட்டிய கணவனுக்கு உண்மை தெரிந்து விட்டது இதை எப்படி சமாளிப்பது என்றுு தெரியாமல் பேச ஆரம்பித்தாள்.

சுவாதி: என்ன கேக்குறீங்க ஒன்னும் புரியல..?

ராம்: நேத்து நைட்டு வெளியில கூத்து அடிச்சிங்களே, அதை பத்தி கேக்குறேன்். இப்ப புரியுதா…?

அவன் பேச்சில் இருந்த கோபத்தால் பயந்துபோன சுவாதி அங்கிருந்த சேரில் அப்படியே இடிந்துபோய் அமர்ந்தாள். ஓ என அழ ஆரம்பித்தாள்.

ராம்: அழுது நாடகம் போடாத. எத்தனை நாளா இந்த கூத்து நடக்குது…? அதுவும் வெட்டவெளியில் செய்யற அளவுக்கு அவ்வளவு நெருக்கமா ஆயிட்டீங்களா…?

சுவாதிக்கு ராம் கேட்கும் ஒவ்வொரு கேள்வியும் நெருப்பாய் சுட்டது. இப்போதே செத்துவிடலாம் போல் இருந்தது.

ராம்: பதில் பேசு சுவாதி. செய்யறது எல்லாம் செஞ்சிட்டுு அமைதியா இருந்தா எப்படி..? எனக்கும் நான்பெற்ற பிள்ளைகளுக்கும் பதில் சொல் சுவாதி..

சுவாதி சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்துவிட்டு, சிவராஜ் இல்லாத நிலையில் ஏற்பட்ட இந்த தர்மசங்கடமான சூழ்நிலையை நாம் தான் சமாளிக்க வேண்டும்.

எனக்கு ராமும், பிள்ளைகளும், சிவராஜும் வேண்டும். எனவே மனதை தெளிவாக்கிக் கொண்டு ராம்க்கு பதில் கூற தொடங்கினாள்.

சுவாதி: எல்லாம் உங்களுக்காகவும், நம் பிள்ளைகளுக்காகவும் தான். இங்கே வந்து கொஞ்ச நாள் சிவராஜ் நல்லாத்தான் இருந்தார்். ஆனா கொஞ்ச நாளுக்கு அப்புறம் அவர் என்கூட மோசமா நடந்தது ஆரம்பிச்சார்். நான் அவரை எவ்வளவோ தடுத்தும், கண்டித்தும் அவன் மீண்டும் மீண்டும் எனக்கு தொல்லை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார். ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் அவரை என்னால் சமாளிக்க முடியவில்லை. எங்கே தொடர்ந்து அவருக்கு ஆசைக்கு இணங்காமல் போனால், உங்களையும், நமது பிள்ளைகளையும் வீட்டைவிட்டு வெளியேற்றி விடுவாரோ… என பயந்து அவருக்கு அவரின் ஆசைக்கு அடங்கிப் போக வேண்டிய சூழ்நிலைக்கு தள்ள பட்டேன்். அதுு மட்டுமில்ல…

ராம்: ???

சுவாதி: எனக்கும் உடல் சுகம் வேணும் அப்படிங்கிற சூழ்நிலையில் நான் என்னை அவரிடம் இழந்தேன். என சுவாதி அவளை நல்லவளாக காட்டிக்கொள்ள சிவராஜின் மேல் பழி போட்டாாள்.

ராம் தலையில் இடியே விழுவது போல் உணர்ந்தான். தன் மனைவிக்கு உடல் சுகம் கொடுத்து நீண்ட நாள் ஆகிவிட்டதை உணர்ந்தான்.

ராம்: புரியுது சுவாதி. இருந்தாலும் ஏன் என்ன பத்தி நினைக்கல…? இது நீ எனக்கு செய்கிற துரோகம் இல்லையா…? இந்த வீட்டை விட்டு போகச் சொன்ன நாம கெளம்பி போயிரலாம். அதுக்காக உன் உடலை அவனுக்கு கொடுத்து எனக்கு துரோகம் பண்ணிட்ட…

சுவாதி: இந்த வீட்டை விட்டு வெளியே போய் என்ன செய்கிறது..? இப்பதான் உங்களுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமா குணமாகுது.ஸ்ரேயா சந்தோசமா ஸ்கூலுக்கு போயிட்டு வர்ற. இதையெல்லாம் விட்டு, வெளியே போயி எப்படி குடும்பத்தை சமாளிக்கிறது…? உங்களாலும் வேலைக்கு போக முடியாது. நான் படித்த படிப்பிற்கு சொல்லிக்கிற மாதிரி வேலை ஒன்னும் கிடைக்காது. அப்படி ஏதோ ஒரு வேலைக்கு போனாலும், அங்கே இருக்கிற ஆண்கள் என்னை என் உடலை அடைய ஆசைப்படுபவர்கள். அங்கிருந்து நான் எங்கு சென்றாலும், எங்கு வேலை கேட்டாலும், அனைத்து ஆண்களும் என் உடலைத்தான் கேட்கின்றனர்.

ராம்: ??

சுவாதி: ஏதோ ஒன்றை இழந்துதான் ஒன்றை அடைய முடியும். உங்களுக்காக, நமது பிள்ளைகளுக்காக, நான் என் மனதை கல்லாக்கி கொண்டுு, ஒரு செத்த பிணம் போல் தான் சிவராஜோடு படுக்கிறேன். இது உங்களுக்கு எங்கே புரிய போகிறது…??

என கண்ணில் நீர் ததும்ப கூறி முடித்தாள்.

சுவாதியின் பதிலும், இருக்கும் உண்மையும், ராமிற்கு உரைத்தது. நம்மால்தான் நமது மனைவி இப்படி மோசம் போனாாள். என எண்ணி அவனும் அழுக ஆரம்பித்தான்.

சுவாதி நெருங்கிவந்து அவன் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, சுவாதி இன்னும் கொஞ்ச நாள் தான் உங்களுக்கு சரியானதும்், யாருக்கும் சொல்லாம நம்ம பிள்ளைகளை கூட்டிக்கிட்டு இங்கே இருந்து எங்கேயாவது போய் பிழைத்துக் கொள்ளலாம். அதுவரைக்கும் நமது பிள்ளைகளுக்காக, உங்களுக்காக கொஞ்சம் பொறுத்துக்கங்க…..

என்று தங்களின் கள்ளக் காதலை வளர்க்க கணவனிடம் மறைமுகமாக அனுமதி கேட்டாள்.

ராம்க்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை.

ராம் சுவாதியை நிமிர்ந்து பார்த்து,

ராம்: இது எத்தனை நாளா நடக்குது…?

சுவாதிக்கு வந்த நாள் முதல் சிவராஜ்க்கு அடியில் படுத்து ஓழ் வாங்குவதை ராமிடம் சொல்லி, அவன் மனதை கஷ்டப்படுத்த தயாராக இல்லை. எனவே,

சுவாதி: இப்பதான் ஒரு பத்து பதினைந்து நாள் இருக்கும்்.

ராம்க்கு இது நம்பும்படியாக இல்லை. என்றாலும் தன் மனைவியை, தன் மனைவியின் சொல்லை, முழுதாக நம்பி சமாதானம் ஆனான்.

மேலும் சுவாதி,

சுவாதி: சிவராஜ்க்கு 45 வயதிற்கு மேல் ஆகிவிட்டது. அதனால் அவரால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. ஆசைக்கு என் உடலை தடவி, முத்தங்களை கொடுத்து ஒரு பத்து நிமிடம் மட்டும் என்னுடன் படுத்து விட்டு பின் சோர்ந்து போய் தூங்கிவிடுவார். அதற்குமேல் அவரால் ஒன்றும் முடியாது. நீங்கள் ஒன்னும் கவலைப்பட வேண்டாம். கூடிய சீக்கிரம் கடவுள் நமக்கு நல்ல வழிகாட்டுவார்.

வாய் வார்த்தையில் ராமிடம் சிவராஜ் பற்றி சொல்லிவிட்டு, மனதிற்குள் அவனுடன் படுத்து அவன் வேகத்திற்கு ஈடு கொடுத்துு, ஓல்வாங்குவது அவ்வளவு லேசான காரியமில்லைை. சிவராஜ் என்னை சக்கையாக பிழிவது என் உடலுக்கும் என் புண்டைக்கும் மட்டும்தான் தெரியும் என நினைத்தாள்.

பொய்க்கு மேல் பொய்யாக கூறி தன் கணவனை சமாதானம் செய்தாள் சுவாதி.